Όσοι μεγαλώσαμε στις δεκαετίες του ’70 και του ’80 ίσως θυμόμαστε ως μαθητές, σαν μια άσχημη ανάμνηση, εποχές όπου ο δάσκαλος έριχνε πού και πού καμιά «ξυλιά» στους «απείθαρχους» της τάξης.
Αν όμως νομίζαμε ότι ο δυτικός κόσμος έχει αφήσει για πάντα πίσω του τη νοοτροπία «το ξύλο βγήκε απ’ τον παράδεισο», κάνουμε λάθος. Σε μια κοινότητά του, συγκεκριμένα στη σχολική περιφέρεια Κάσβιλ, στην αμερικανική πολιτεία του Μιζούρι, επαναφέρουν τη σωματική τιμωρία στο σχολείο.
Οι «ξυλιές» είχαν απαγορευτεί στην περιοχή από το 2001, αλλά επέστρεψαν δριμύτερες φέτος το καλοκαίρι, μετά την υπερψήφισή τους, στη διάρκεια της περασμένης σχολικής σεζόν, από τους γονείς, σε μια δημοσκόπηση που διεξάχθηκε.
«Είχαμε παράπονα από κάποιους γονείς ότι δεν ήθελαν να δίνουμε αποβολές στα παιδιά. Ήθελαν μια άλλη επιλογή. Αυτή ήταν λοιπόν η εναλλακτική, προτού φτάσουμε σε σημείο να δώσουμε αποβολή», όπως σχολίασε η εκπαιδευτικός Merlyn Johnson. Βέβαια εδώ προκύπτει, μάλλον εύλογα, το ερώτημα: Ποιος επιλέγει τις παιδαγωγικές μεθόδους που εφαρμόζονται στο σχολείο; Οι γονείς ή οι ειδικοί επαγγελματίες;
Τουλάχιστον, σύμφωνα με σχετικό ρεπορτάζ του «Guardian», η σωματική τιμωρία θα χρησιμοποιείται ως «ύστατη λύση», σε «λογικές μορφές» και «κατόπιν σύστασης του διευθυντή», αφού όλες οι άλλες μέθοδοι πειθαρχίας θα έχουν αποτύχει. Επιπλέον, οι γονείς θα καλούνται να υπογράψουν, εφόσον το επιθυμούν, μια δήλωση όπου θα επιτρέπουν στο σχολείο να επιβάλλει σωματική τιμωρία στα παιδιά τους. Ακόμα, όπως διευκρίνισε η Johnson, το μέτρο θα εφαρμόζεται από το διευθυντή του σχολείου, παρουσία μάρτυρα, και ποτέ μπροστά σε άλλους μαθητές, ενώ θα απαγορεύονται τα χτυπήματα στο πρόσωπο ή το κεφάλι.
Το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ έχει επιτρέψει στις πολιτείες να αποφασίζουν αν θα επιτρέπεται ή όχι η σωματική τιμωρία στα σχολεία εντός των συνόρων τους. Αξίζει να σημειωθεί ότι υπάρχουν ακόμα 19 πολιτείες, στην πλειονότητά τους στον αμερικανικό Νότο, όπου δεν απαγορεύτηκε ποτέ.
Με στοιχεία από Guardian
