Μυρτώ Κάζη

«Χόρεψε σαν να μη σε βλέπει κανείς» λέει το γνωστό quote (Dance like nobody is watching), κάτι που εγώ μπορώ να πετύχω μόνο αν έχω πιει δύο ποτήρια –κατά προτίμηση, κόκκινο– κρασί.

Είναι πέρα από κάθε λογική, φαντασία ή περιγραφή η στιγμή που αντικρίζεις για πρώτη φορά το μωρό σου. Η στιγμή που το μωρό, που για μήνες είχες προστατευμένο στην κοιλιά σου, παίρνει την πρώτη του ανάσα και βγαίνει στον κόσμο.

«Μαμά, πώς μπορείς;» με ρώτησε ο Οδυσσέας ένα απόγευμα κατά τη διάρκεια των διακοπών μας, μόλις είχαμε γυρίσει από την παραλία του Αγίου Νικολάου στις Σπέτσες. Ήξερα πως αυτό το «Μαμά, πώς μπορείς;» σήμαινε πώς μπορείς...

Δεν πίστευα ποτέ πως μια κούνια μπορεί να κάνει ένα μωρό να χαλαρώσει τόσο πολύ και κυρίως, τόσο γρήγορα!

Φράσεις κλισέ στοιχειώνουν το μυαλό μου σε τέτοιο βαθμό που αισθάνομαι πως της αναπαράγω είτε προς άλλες μαμάδες, είτε προς τον ίδιο μου τον εαυτό. Δεν ξέρω πώς ξεκίνησε όλο αυτό και σε ποιον να αποδώσω ευθύνες, μα αισθάνομαι πως η μέση μαμά δέχεται καθημερινά μια ΑΣΗΚΩΤΗ πίεση από φράσεις που ξε

Να ετοιμάζεσαι να γεννήσεις και να ξέρεις ότι αφήνεις στο σπίτι δυο καρδούλες που χτυπάνε τόσα χρόνια παράλληλα με τη δική σου. Ανάμεικτα συναισθήματα, αγωνία και ανυπομονησία μαζί.

Γέννησε η αγαπημένη μας Μυρτώ Κάζη!

Γράφω αυτό το editorial με το δελφινάκι στην κοιλιά μου.