Σε μια δημοσκόπηση που είχε γίνει σε 2.000 μαμάδες, οι οποίες ρωτήθηκαν τι δώρο θα ήθελαν για τη Γιορτή της Μητέρας, η πιο δημοφιλής απάντηση δεν ήταν κάποιο υλικό αγαθό ούτε ένα δώρο συναισθηματικής αξίας, όπως μια χειροποίητη κάρτα από τα παιδιά, αλλά ο ελεύθερος χρόνος. Για να τον αξιοποιήσει η καθεμία σε ό,τι έχει περισσότερη ανάγκη, είτε πρόκειται για το διάβασμα ενός βιβλίου είτε για την άσκηση είτε για παιχνίδι με την οικογένειά της είτε, απλά, για ξεκούραση.
Κατά κάποιον τρόπο αυτό το δώρο αποφασίσαμε να κάνουμε φέτος στον εαυτό μας και τους αγαπημένους μας: να οργανώσουμε, μια παρέα γονιών, μαμάδων και μπαμπάδων, μια ημερήσια εκδρομή με τα παιδιά, όπου δεν θα έχουν θέση ούτε οι δουλειές του σπιτιού ούτε η σχολική μελέτη ούτε καμία άλλη από τις υποχρεώσεις που γεμίζουν σχεδόν κάθε ημέρα του χρόνου, ακόμα και τα Σαββατοκύριακα. Να αφήσουμε έστω για ένα 24ωρο στην άκρη όλες τις υποχρεώσεις της ημέρας, της εβδομάδας και της χιλιετίας. Αυτή η Κυριακή, λοιπόν, θα είναι αφιερωμένη σε όλα όσα έχουν πραγματικά σημασία για εμάς: στο ταξίδι, στην εξερεύνηση, στην (ήπια) σωματική δραστηριότητα, στη φύση, στην τέχνη, στο φαγητό, στη συντροφιά και φυσικά στο παιχνίδι.
Για να είμαι ειλικρινής, θα ήθελα σε ένα κοντινό μέλλον η Γιορτή της Μητέρας να μη χρειάζεται το φεμινιστικό πρόσημο, να μην εκκρεμούν διεκδικήσεις όπως η ισότιμη συμμετοχή των γονιών στο νοικοκυριό και την ανατροφή των παιδιών. Αυτοί οι στόχοι να έχουν κατακτηθεί και να έχουν περάσει στην ιστορία. Θα ήθελα η Γιορτή της Μητέρας να αποτελεί, απλά, μια αφορμή για να τιμούμε μια απαράμιλλη σχέση, ανάμεσα στη μητέρα και το παιδί της.
Υγ: Όχι ότι μια κάρτα με καρδούλες και την επιγραφή «Μαμά, σ’ αγαπώ» δεν είναι καλοδεχούμενη! Άλλωστε αυτά τα αναμνηστικά μένουν, καθώς τα χρόνια περνούν και τα μικρά μας μεγαλώνουν (υπερβολικά γρήγορα). Αλλά αν ο γιος μου σκοπεύει να μου χαρίσει μια, η αλήθεια είναι ότι προτιμώ να το κάνει ενώ τρώμε παγωτό κάτω απ’ τον ήλιο με θέα τη θάλασσα παρά σε ένα σύντομο διάλειμμά μου ανάμεσα στο μαγείρεμα και το πλύσιμο των πιάτων...
