«Μπράβο στον άντρα σου που βοηθάει τόσο με το παιδί!» ήταν ένα (ακόμα) σχόλιο που εισέπραξα πρόσφατα. Αλλά αντί να νιώσω περήφανη για το έτερον ήμισυ ενοχλήθηκα, γιατί η συνομιλήτριά μου, παρά τις καλές προθέσεις της, εξέφραζε ένα βαθιά ριζωμένο στερεότυπο για τους ρόλους των φύλων στην οικογένεια. Ένα στερεότυπο που μπορεί να συνοψιστεί ως εξής: Όταν μια γυναίκα κάνει τα αυτονόητα, κάνει τα αυτονόητα. Όταν ένας άντρας κάνει τα αυτονόητα, είναι σούπερ ήρωας. Όταν μια γυναίκα έχει και προσωπική ζωή, παραμελεί τα παιδιά της. Όταν ένας άντρας έχει και προσωπική ζωή, κάνει τα αυτονόητα. Μια εικονογράφος και μαμά δύο παιδιών, πάντως, η Mary Catherine Starr, παρουσίασε με πολύ πιο διασκεδαστικό και εύγλωττο τρόπο τον άνισο τρόπο με τον οποίο η κοινωνία αντιμετωπίζει μαμάδες και μπαμπάδες. Σχεδίασε μια σειρά από κόμικς που ονόμασε «Ένας εικονογραφημένος οδηγός για τα δύο μέτρα και τα δύο σταθμά του γονεϊκού ρόλου». Ας την απολαύσουμε:
Όταν ο μπαμπάς ταΐζει την οικογένεια με φαστ φουντ: Είναι ο διασκεδαστικός μπαμπάς. # Όταν η μαμά ταΐζει την οικογένεια με φαστ φουντ: Είναι τεμπέλα.
Πόσες φορές έχουμε νιώσει τύψεις που επιστρέφουμε εξαντλημένες από τη δουλειά και πετάμε στο φούρνο ένα προκάτ γεύμα; Ή πόσες φορές έχουμε ξυπνήσει από τα άγρια χαράματα για να ετοιμάσουμε ένα σπιτικό φαγητό στα παιδιά και να μην τη βγάλουν με «ετοιματζίδικα» (αν η απάντηση στη δεύτερη ερώτηση είναι «καμία», ντροπή κι αίσχος!); Όταν όμως αναλαμβάνει την τροφοδοσία της οικογένειας ο μπαμπάς και παραγγέλνει πίτσα, η επιλογή του γίνεται δεκτή από όλους με κραυγές ενθουσιασμού. Αν, δε, αποφασίσει να μαγειρέψει, πρέπει να χαμογελάμε γεμάτες καμάρι γιατί παντρευτήκαμε έναν επίδοξο σεφ.
Όταν ο μπαμπάς βγάζει βόλτα το παιδί και χαζεύει το κινητό του: Είναι ένας μπαμπάς που μοιράζεται τα οικογενειακά βάρη. # Όταν η μαμά βγάζει βόλτα το παιδί και χαζεύει το κινητό της: Είναι μια μαμά αδιάφορη για τις ανάγκες του παιδιού.
Αρκεί ο μπαμπάς να σπρώχνει το παιδικό καρότσι με το μικρό του δαχτυλάκι για να εισπράξει διθυραμβικές κριτικές επειδή «συμμετέχει στην ανατροφή των παιδιών, είναι προοδευτικός, σαν τους Σκανδιναβούς που βγάζουν βόλτα το μωρό!». Μια μαμά όμως γίνεται αποδεκτή από την κοινωνία μόνο αν, την ώρα που σπρώχνει το καρότσι (κάτι που αναμένεται ούτως ή άλλως να κάνει), κοιτάει διαρκώς στα μάτια το παιδί της λιώνοντας από ευτυχία.
Όταν ο μπαμπάς φεύγει για δουλειά: Αναλαμβάνει τις υποχρεώσεις του. # Όταν η μαμά φεύγει για δουλειά: Είναι μια εργαζόμενη μητέρα (που βάζει τους προσωπικούς στόχους της πάνω από τις ανάγκες των παιδιών).
Είναι βέβαια μια πρόοδος το γεγονός ότι η λέξη «εργαζόμενη» και «μητέρα» συνυπάρχουν πλέον στην ίδια πρόταση. Τώρα μένει να κάνουμε το επόμενο βήμα: Να απαλλάξουμε τον χαρακτηρισμό από τα αρνητικά στερεότυπα που τον συνοδεύουν ακόμα και σήμερα, όπως: «Η εργαζόμενη μητέρα παραμελεί τα παιδιά της για χάρη της καριέρας της» - ενώ, από την άλλη, ο εργαζόμενος πατέρας κάνει ό,τι προστάζει η κοινωνία: πηγαίνει να εργαστεί για να εξασφαλίσει τα προς το ζην για τα παιδιά του (άρα, είναι και καλός πατέρας).
Όταν ο πατέρας κάνει κούνια το παιδί: Είναι ένας εξαιρετικός πατέρας. # Όταν η μητέρα κάνει κούνια το παιδί: Είναι μια συνηθισμένη μητέρα.
Ποια εικόνα θα μπορούσε να είναι πιο κοινή, από τη μητέρα που παίζει στις κούνιες με το παιδί της; Για δείτε όμως εκείνο το παιδάκι: Συνοδεύεται από τον πατέρα του. Μπράβο στον μπαμπά, που όχι απλώς το έβγαλε βόλτα, αλλά σπρώχνει κιόλας την κούνια, ασχολείται ενεργά μαζί του! Τυχερή η γυναίκα του!
Inspiration: Motherly
