4 υπέροχοι μπαμπάδες θυμούνται τις ημέρες τις καραντίνας, το work from home και τις χιουμοριστικές αλλά και δυνατές στιγμές που έζησαν με τα παιδιά τους.
Γιώργος Μπουζάκης, Φωτογράφος, G WEDD FOTOGRAFIA | Μπαμπάς της Ελένης, 11 ετών, και της Κατερίνας, 8 ετών
Όταν ξεκίνησε η καραντίνα, το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν... ότι ξεκινάει μια πρωτόγνωρη δοκιμασία για μικρούς και μεγάλους.
Στην αρχή πίστευα πως... o εγκλεισμός θα επηρέαζε τις μικρές, αλλά τελικά βρήκαμε άπειρους τρόπους να γεμίσουμε τον χρόνο τους.
Στο σπίτι επικρατούσε... μια φασαριόζικη ηρεμία.
Ο χρόνος με τα παιδιά μου... να ’ταν τόσος κάθε μέρα.
Το πιο αστείο πράγμα που συνέβη ήταν...όταν είδα τις κόρες μου με χειρουργικές μάσκες και για μια στιγμή πίστεψα ότι γύρισαν από την ορκωμοσία τους.
Όλοι νιώθαμε... ότι κάποια στιγμή θα ξυπνούσαμε.
Δε θα ξεχάσω ποτέ... τους courier.
Η πιο τρυφερή ανάμνηση που θα διηγούμαι στα παιδιά μου έπειτα από χρόνια... είναι οι βραδιές που κοιμόμασταν στρωματσάδα όλοι μαζί στο σαλόνι βλέποντας ταινία.
Αν μπορούσα να ξαναζήσω αυτή την περίοδο... θα αγόραζα περισσότερα παζλ.
Instagram: @gweddphotography
——————————————————————————————————————————————————————————
Χρήστος Χατζηιωάννου, Head of Native and Branded Content, 24MEDIA | Μπαμπάς του Φίλιππου, 8 ετών, και του Ερμή, 8 μηνών
Όταν ξεκίνησε η καραντίνα, το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν... να προστατεύσω την οικογένειά μου με κάθε τρόπο.
Στην αρχή πίστευα πως... θα ταλαιπωρηθούμε δυο μήνες και θα το αφήσουμε πίσω μας, αλλά τελικά μιλάμε για μια νέα κανονικότητα που μας στερεί πολλά.
Στο σπίτι επικρατούσε... ο νόμος της ζούγκλας. Ο μπαμπάς και η μαμά εναλλάξ στους υπολογιστές, με video calls και άγχος, και τα παιδιά να συναγωνίζονται ποιο από τα δύο θα πιάσει ντεσιμπέλ συναυλίας.
Ο χρόνος με τα παιδιά μου... ήταν το μεγαλύτερο δώρο αυτής της κατάστασης. Γιατί, ακόμα κι ένα μικρό διάλειμμα από τη δουλειά, ήταν μια ευκαιρία για λίγο παιχνίδι παραπάνω και μια αγκαλιά.
Το πιο αστείο πράγμα που συνέβη ήταν...το Zoom-bombing που έκαναν Ερμής και Φίλιππος σε πολλά από τα calls, με αποτέλεσμα να διαλύεται κάθε συζήτηση.
Όλοι νιώθαμε... ανυπομονησία για την ημέρα που θα μπορούσαμε και πάλι να δούμε και να αγκαλιάσουμε τους φίλους και τους συγγενείς μας.
Δε θα ξεχάσω ποτέ... το πρωινό που ο Ερμής ήταν ξαπλωμένος στο γυμναστήριό του και είπε το πρώτο του «μπα». Όταν καταφέρει να ενώσει δύο «μπα» μαζί, θα κάνω πάρτι.
Η πιο τρυφερή ανάμνηση που θα διηγούμαι στα παιδιά μου έπειτα από χρόνια... δεν ξέρω αν έχει να κάνει τόσο με την καραντίνα, όσο με την ηλικία του μικρού. Είναι η ώρα που περνούσαμε, αργά κάθε απόγευμα, όλοι μαζί στο κρεβάτι, με απλωμένα παιχνίδια και βιβλία. Παίζοντας, γελώντας, χαλαρώνοντας ύστερα από μια γεμάτη μέρα.
Αν μπορούσα να ξαναζήσω αυτή την περίοδο... θα έδινα σίγουρα ακόμα περισσότερο χρόνο στην οικογένειά μου.
Instagram: @christoschatzi
——————————————————————————————————————————————————————————
Ευριπίδης Γουργουλίδης, Brand Communications Manager, Clinique & Designer Fragrances Balkans, Estée Lauder Group of Companies | Μπαμπάς της Αλίκης, 4 ετών
Όταν ξεκίνησε η καραντίνα, το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν... πως μπόρα είναι, θα περάσει!
Στην αρχή πίστευα πως... δε θα πειθαρχήσουμε ως λαός, αλλά τελικά αποδειχθήκαμε στην πλειοψηφία υπεύθυνοι πολίτες… Μάλλον ενεργοποιήθηκε το φοβικό σύνδρομο των Ελλήνων, «ζακέτα-να-πάρεις», και προστατεύσαμε τους εαυτούς μας.
Στο σπίτι επικρατούσε... η ακαταστασία και οι φωνές ενός παιδότοπου σε συνδυασμό με το κλίμα ενός γραφείου, καθώς δουλεύαμε και οι δύο από το σπίτι.
Ο χρόνος με τo παιδί μου... «κβαντικός». Άλλες φορές νόμιζα ότι δεν περνούσε και άλλες φορές ήθελα να τον γυρίσω πίσω για να ξαναζήσω στιγμές μαζί της.
Το πιο αστείο πράγμα που συνέβη ήταν...όταν μπήκε η Αλίκη στην τουαλέτα με το κινητό στο χέρι και live όλη την τάξη του σχολείου για να «δείξει τον μπαμπά της» ενώ εγώ έκανα μπάνιο! Ευτυχώς το προλάβαμε… χα χα χα!
Όλοι νιώθαμε... ενωμένη «Αγία Οικογένεια».
Δε θα ξεχάσω ποτέ... την εκκωφαντική ησυχία που είχε η πόλη τα βράδια από το μπαλκόνι μας.
Η πιο τρυφερή ανάμνηση που θα διηγούμαι στο παιδί μου έπειτα από χρόνια... είναι όταν με ξυπνάει με χάδια και πειράγματα το πρωί! Ανεκτίμητο!
Αν μπορούσα να ξαναζήσω αυτή την περίοδο... θα ήταν στην Τήνο.
Instagram: @evripidisg
——————————————————————————————————————————————————————————
Ανδρέας Βούρος, Managing Director, Thrive Global Greece | Μπαμπάς του Κωνσταντίνου, 11 ετών, και της Αριάδνης, 3 μηνών
Όταν ξεκίνησε η καραντίνα, το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν... ότι δε θα ξεμπερδέψουμε εύκολα από αυτή την περιπέτεια.
Στην αρχή πίστευα πως... η πανδημία θα αποτελέσει καταλύτη για ριζικές μεταβολές στην κοινωνία, αλλά τελικά πιστεύω ότι η αδράνεια της κοινωνίας έχει τεράστια δύναμη. Φοβάμαι ότι, όταν με το καλό ξεμπερδέψουμε, ύστερα από λίγο θα ξεχαστούν όλα και θα γυρίσουμε πάλι στο business as usual που μας οδήγησε εδώ…
Στο σπίτι επικρατούσε... και επικρατεί μια πολύ γλυκιά κατάσταση λόγω του Κωνσταντίνου και της Αριάδνης μας. Όλο αυτό μας βρήκε αμέσως μετά τη γέννηση της κόρης μας, ένα γεγονός που έχει χαρακτηρίσει αυτή την περίοδο περισσότερο από τον κορωνοϊό. Η μικρούλα μας, μια γλύκα, ένα φραντζολάκι για φάγωμα και ο μεγάλος μας, το καλύτερο πλάσμα που έχω γνωρίσει ποτέ, η πιο γλυκιά ψυχή του γνωστού σύμπαντος (και δεν το λέω γιατί είναι ο γιος μου).
Ο χρόνος με τα παιδιά μου... είναι ό,τι πολυτιμότερο έχω. Η απόλυτη ζωοποιός δύναμη.
Το πιο αστείο πράγμα που συνέβη ήταν...όταν είδα την γκριμάτσα της μικρής σε μια selfie που τράβηξα πριν από κανέναν μήνα (αν τη βλέπατε, θα καταλαβαίνατε).
Όλοι νιώθαμε... μια ανασφάλεια απέναντι σε μια άγνωστη απειλή από την οποία δεν έχεις τη δυνατότητα να ξεφύγεις, και είναι δεδομένο ότι θα σε επηρεάσει σοβαρά, είτε άμεσα είτε έμμεσα.
Δε θα ξεχάσω ποτέ... ένα πρωινό που όλοι κοιμόντουσαν στο σπίτι κι εγώ είχα τη μικρούλα μου αγκαλιά και ακούγαμε μουσική. Της τραγουδούσα ένα αγαπημένο μου κομμάτι και ξαφνικά, σαν να έσπασε ένα φράγμα, κι όλα τα συναισθήματα του κόσμου με πλημμύρισαν, σαν ένα τεράστιο κύμα οξυτοκίνης.
Η πιο τρυφερή ανάμνηση που θα διηγούμαι στα παιδιά μου έπειτα από χρόνια... είναι οι στιγμές αναμονής στο μαιευτήριο που περάσαμε παρέα με τον Κωνσταντίνο αλλά και όταν μαζί γνωρίσαμε και πήραμε αγκαλιά τη μικρή του αδελφή. Είναι συγκλονιστικό να το ζεις αυτό με το πιο αγαπημένο σου πλάσμα, τον γιο σου. Θυμόμουν όταν περίμενα να γεννηθεί εκείνος, και τώρα να, ήμασταν μαζί περιμένοντας την αδελφή του. Δεν έχω λόγια να το περιγράψω…
Αν μπορούσα να ξαναζήσω αυτή την περίοδο... δε θα άλλαζα τίποτα απολύτως.
Facebook: Andreas Vouros
Διαβάστε αυτό και πολλά ακόμα άρθρα στο καλοκαιρινό τεύχος του BOOM
