Family

Τσουλάει σαν βολίδα προς το μέρος μου πάνω στο αυτοκινητάκι του. Σχεδόν νομίζω ότι θα περάσει πάνω από τα πόδια μου, μέσα στον ενθουσιασμό του παιχνιδιού.

Πόσες ώρες έχουμε στη διάθεσή μας, από τη Δευτέρα μέχρι την Παρασκευή, με τα παιδιά μας; Τα πρωινά οι μικρότεροι συνήθως απουσιάζουν στο σχολείο και οι μεγαλύτεροι στη δουλειά.

Έχω ακούσει άλλες μαμάδες να λένε ότι «το παιδί μου είναι ο καλύτερός μου φίλος» και είμαι τουλάχιστον επιφυλακτική απέναντι σε τέτοιες δηλώσεις.

Οι προηγούμενες γενιές συνήθως βλέπουμε τα δικά μας παιδικά χρόνια μέσα από το πρίσμα της νοσταλγίας, επιμένοντας ότι όλα ήταν πιο «αθώα» τότε που «δεν υπήρχαν τα tablet και που τα παιδιά έπαιζαν στους δρόμους και τις αλάνες κρυφτό και κυνηγητό».

Στη ζωή δεν μπορούμε να κερδίζουμε πάντα και αυτό είναι κάτι που πρέπει να μάθουν τα παιδιά από το σπίτι και μάλιστα από νωρίς.

Μπορεί να έχουν περάσει μόλις επτά χρόνια από τότε που ο γιος μου ήταν μωρό, αλλά η μητρότητα είναι τόσο γεμάτη σε εμπειρίες που, παρόλο που τα χρόνια τελικά περνούν γρήγορα, όταν το παιδί μας μεγαλώνει κάπως, με όλα αυτά που έχουν προηγηθεί, η

Γράμμα στην κόρη μου, σήμερα ανήμερα της γιορτής της Γυναίκας.  Μεγάλωσες σε ένα σπίτι πλημμυρισμένο από αγάπη όπου η ισότητα ήταν κάτι παραπάνω από δεδομένο. Δυστυχώς δεν μπορώ να σου εγγυηθώ πως το ίδιο θα συμβαίνει και έξω από αυτό. Γι αυτό πάντα να θυμάσαι πως: 

Στην ομάδα γονιών στο Viber είμαστε σχεδόν όλες μαμάδες.