Δεν θυμάμαι ποια επώνυμη μαμά το είπε και δεν έχει και τόση σημασία. Η ουσία είναι ότι όταν ρωτήθηκε σε συνέντευξή της ποιο είναι το καλύτερο κομπλιμέντο που της έχουν κάνει ποτέ, απάντησε: Όταν την αποκάλεσαν «καλή μαμά».
Όσες γυναίκες έχουμε βασανιστεί από ενοχές για τα λάθη που -πιστεύουμε- ότι κάνουμε στην ανατροφή των παιδιών μας, μπορεί να βρούμε παρηγοριά στην επιβεβαίωση ότι όλες οι μητέρες του κόσμου βασανίζονται από αμφιβολίες. Ακόμα και εκείνες που απολαμβάνουν καθημερινά την αναγνώριση εκατομμυρίων θαυμαστών μέσα από τα social media, το κομπλιμέντο που έχουν ανάγκη να ακούσουν περισσότερο από όλα είναι το «είσαι καλή μαμά». Τι σημαίνει όμως «καλή μαμά»;
Μια «καλή μαμά» δεν είναι η «τέλεια μαμά» -άλλωστε αυτή η ηρωίδα ζει μόνο στη σφαίρα της φαντασίας μας- αλλά μια «χαρούμενη μαμά». Και «χαρούμενη μαμά» σημαίνει ότι δεν βομβαρδίζει διαρκώς τον εαυτό της με τύψεις ούτε τρέχει από το πρωί μέχρι το επόμενο πρωί με την ιλιγγιώδη ταχύτητα του κογιότ των Looney Tunes για να είναι όλα άψογα στην προσωπική και επαγγελματική ζωή της. Αυτό γράφει, ουσιαστικά, η blogger Alex Miles σε μια ανάρτησή της που μπορεί να μην είναι καινούρια, αλλά είναι από τις πιο τρυφερές και λυτρωτικές που έχουμε διαβάσει τελευταία.
Στη λεζάντα που συνοδεύει δύο φωτογραφίες όπου ποζάρει με το χαμογελαστό μωρό της γράφει, μεταξύ άλλων: «Ας φροντίσουμε στο τέλος της ημέρας τα παιδιά μας να πηγαίνουν για ύπνο σε ένα περιβάλλον ευτυχίας, όχι τελειότητας. Μια μαμά να είναι εκεί για το μωρό της και σωματικά και συναισθηματικά.[…]» Οι τελευταίες δύο εβδομάδες δοκίμασαν την υπομονή μου με περισσότερους από έναν τρόπους, με αποτέλεσμα κάθε βράδυ να νιώθω αποτυχημένη ως μητέρα. Ως εργαζόμενη μαμά αγωνίζομαι να αποδεχτώ το γεγονός ότι δεν περνάω αρκετό χρόνο με τα παιδιά μου στη διάρκεια της εβδομάδας. Και όταν τελικά έχω αυτόν το χρόνο, είναι αργά το βράδυ και είμαστε όλοι εξαντλημένοι και έτοιμοι για ύπνο.» Χρειάζομαι αυτή τη λεζάντα γιατί νομίζω ότι συχνά εστιάζω στα πράγματα που θα μπορούσα να κάνω καλύτερα ενώ πρέπει να εστιάσω στην αγάπη και τη φροντίδα που λαχταρούν τα μωρά μου. Επικεντρώνομαι υπερβολικά πολύ στο πώς μπορώ να είμαι καλύτερη ενώ, στην πραγματικότητα, τα ίδια τα παιδιά μου μού δείχνουν ότι ΕΙΜΑΙ η ΚΑΛΥΤΕΡΗ μαμά γι’ αυτά. Η επιλόχειος κατάθλιψή μου έχει επιδεινωθεί αλλά αυτά τα τέλεια παιδιά φροντίζουν να διώξουν μακριά τις ανησυχίες μου, ακόμα και μετά από ένα βράδυ γεμάτο με κλάματα και ξεσπάσματα θυμού».
Το σημαντικότερο λοιπόν δεν είναι το πώς νιώθουμε εμείς απέναντι στον τρόπο με τον οποίο νομίζουμε ότι εκτελούμε τα καθήκοντά μας ως γονείς, αλλά πώς νιώθουν τα παιδιά μας γι’ αυτό. Και βάζω στοίχημα ότι αν τους ζητήσουμε να μας μιλήσουν για εμάς, θα μας πουν ότι είμαστε «η καλύτερη μαμά του κόσμου». Και θα το εννοούν 100%, γιατί τα παιδιά δεν κάνουν κομπλιμέντα αλλά εξομολογήσεις (με εξαίρεση εκείνες τις περιπτώσεις που ακολουθεί η ερώτηση: μαμά, τώρα μού δίνεις εκείνη την καραμέλα που έχεις στο ντουλάπι; !).
Πηγή: Motherly
