editorial

Θαύμα είναι…

(Δεν) θέλω να ξέρεις... (Δεν) θέλω να ξέρεις πως, όταν σε γέννησα, έκλαψα πολύ.

Σκέφτομαι πως η τελευταία φορά που έκανα κάτι με επίκεντρο εμένα ήταν η στιγμή της γέννησης του πρώτου μου παιδιού. Μέχρι τότε, κάπως ένιωθα «πρωταγωνίστρια» και μην παρεξηγήσετε τον όρο, προσδίδοντάς του χροιά εγωκεντρισμού.

Μία από τις πιο συνειδητές αποφάσεις που πήρα αφότου έγινα μαμά ήταν να ξεκινήσω ψυχοθεραπεία.

Προσπαθώ να θυμηθώ πώς ήταν η ζωή μου πριν γίνω μαμά. Δεν ξέρω αν το έχετε πάθει κι εσείς, αλλά, κάπως, η ζωή πριν από τον ερχομό των παιδιών ήταν λες και ανήκε σε ένα μακρινό παρελθόν. Είναι λες και τότε δεν είχα συναισθήματα.