Family

Επιστρέφουμε στο σπίτι μετά από μια κουραστική ημέρα και ανακαλύπτουμε ότι το σαλόνι μας έχει μεταμορφωθεί σε ναρκοπέδιο με τουβλάκια. Ζητάμε από το παιδί μας, ήρεμα, να τα μαζέψει. (Κάνει ότι) δεν μας ακούει. Του το ξαναζητάμε, με λίγο πιο ανεβασμένους τόνους αυτήν τη φορά.

«Ω, ρε φίλε!»: Αυτή η φράση δεν ακούστηκε από ένα εφηβάκι, αλλά από τον οκτάχρονο γιο μου – και σαν να μην έφτανε αυτό, μια μαμά που ήταν κοντά σχολίασε: «Και ο δικός μου το λέει αυτό».    

Είμαστε στο πάρκο με το παιδί μας, όταν αρχίζει να πετάει παιχνίδια σε άλλα παιδιά και να τα σπρώχνει. Ίσως δεν αντισταθούμε στον πειρασμό να του βάλουμε τις φωνές, αλλά ξέρουμε ήδη ότι ένα ξέσπασμα με φωνές είναι λάθος.

Έχουμε μεγαλώσει με το πιο αμετακίνητο στερεότυπο που έχει εγκατασταθεί από πάντα στα κύτταρά μας. Πως οι μάνες είναι άγιες.

Καλώς ήρθες στον κόσμο της μητρότητας! Οι αγκαλιές, τα νυχτερινά ταΐσματα, οι αλλαγές πάνας και τα ατελείωτα νανουρίσματα γεμίζουν τη μέρα σου.

Όταν σε έναν γάμο έρχονται τα παιδιά, δεν δυναμώνει μόνο η αγάπη αλλά και τα προβλήματα. Διαφωνίες για τον τρόπο ανατροφής τους, εξάντληση, στρες, οικογενειακά έξοδα είναι ανάμεσα στους παράγοντες που βάζουν σε ακόμα μεγαλύτερη δοκιμασία τη σχέση.

Αν κλείσουμε τα μάτια και σκεφτούμε ποιες εικόνες μάς φέρνει στο μυαλό η λέξη «οικογένεια», τότε σε μία από αυτές σίγουρα θα τη φανταστούμε συγκεντρωμένη γύρω από ένα τραπέζι.

Τώρα που κάνουμε restart και βρισκόμαστε ακόμα στην αρχή της νέας σχολικής χρονιάς, μήπως είναι ευκαιρία να δοκιμάσουμε να εφαρμόσουμε τα «μυστικά» των γονιών που μεγαλώνουν ευτυχισμένα παιδιά; Και μπορεί να μας βοηθήσουν να μειώσουμε τις γκρίν