Family

Τώρα που γράφω αυτές τις γραμμές, η γιαγιά μας, η μαμά μου, βρίσκεται στο νοσοκομείο. Μετράμε περίπου 25 ημέρες άγχους, ανείπωτης αγωνίας, αϋπνίας, αφαγίας και κλάματος. Κλάμα. Πολύ κλάμα. Προσωπικά, όπως φαντάζεστε, έχω κλάψει πολύ. Πάρα πολύ.

Σκέφτομαι πως η τελευταία φορά που έκανα κάτι με επίκεντρο εμένα ήταν η στιγμή της γέννησης του πρώτου μου παιδιού. Μέχρι τότε, κάπως ένιωθα «πρωταγωνίστρια» και μην παρεξηγήσετε τον όρο, προσδίδοντάς του χροιά εγωκεντρισμού.

Πάντα οι διακοπές είναι μια πρόκληση για τις οικογένειες που έχουν αποφασίσει να ζουν πλέον χωριστά, και ειδικά τον πρώτο καιρό μετά το διαζύγιο. Η προσαρμογή είναι πάντα δύσκολη, για μικρούς και μεγάλους και χρειάζονται συχνά λεπτοί χειρισμοί.

Πότε μπορώ να μιλήσω στο παιδί μου για την Ανάσταση; Πώς θα του μιλήσω για τον Θεό, τι θα του πω αν εγώ δεν πιστεύω και πότε μπορεί να μας ακολουθήσει στην Ανάσταση ή στον Επιτάφιο; Η Αλεξία Βερνίκου

Πίστευε πως δεν μπορούσε να αγαπήσει άλλο παιδί όσο τον Γιώργο, μέχρι που ήρθε στη ζωή ο Στέφανος και η καρδιά της πλημμύρισε από αγάπη!

Ναι, οι μπαμπάδες συμμετέχουν όλο και πιο ενεργά στη ζωή των παιδιών τους. Το βλέπουμε και στα social media, όπου ακόμα και επώνυμοι άντρες μοιράζονται το μεγαλείο της πατρικής αγάπης και στιγμιότυπα της οικογενειακής καθημερινότητάς τους, δίνοντας έμπνευση και καταρρίπτοντας τα στερεότυπα.

«Μπράβο στον άντρα σου που βοηθάει τόσο με το παιδί!» ήταν ένα (ακόμα) σχόλιο που εισέπραξα πρόσφατα.

Και τι δεν θα δίναμε να έχουμε άνοιξη όλο τον χρόνο... Όμως «η άνοιξη όπως και η ομορφιά πηγάζουν από μέσα μας» λέει η Λίνα Κοριζή, super mommy τριών κοριτσιών και Global PR Senior Manager της APIVITA.