Family

Πριν μερικούς μήνες έζησαν το θαύμα της ζωής. Έφεραν στον κόσμο το πρώτο τους μωράκι και ξεκίνησε για εκείνες ένα μαγικό ταξίδι που λέγεται… μητρότητα.

Μαμά… Μαμά, πεινάω. Μαμά, αγκαλιά.  Μαμά, έλα. Μαμά, κοίτα. Μαμά, άκου. Μαμά, πιάσε. Μαμά, δες!

Δεν θυμάμαι ποια επώνυμη μαμά το είπε και δεν έχει και τόση σημασία. Η ουσία είναι ότι όταν ρωτήθηκε σε συνέντευξή της ποιο είναι το καλύτερο κομπλιμέντο που της έχουν κάνει ποτέ, απάντησε: Όταν την αποκάλεσαν «καλή μαμά».

Από μικρός πίστευε ότι δεν θα κάνει οικογένεια, σήμερα όμως είναι ένας πανευτυχής μπαμπάς δύο αγοριών: του 3χρονου Χρήστου και του μόλις ενός έτους Νικόλα.

Η αντίστροφη μέτρηση για την πιο γλυκιά Κυριακή του χρόνου έχει ξεκινήσει.

Για εμένα δεν υπάρχει μεγαλύτερος φόβος (μετά από τα θέματα υγείας) από το να βρίσκομαι κάπου με κόσμο και να χάσω από τα μάτια μου το παιδί μου.

Πάντα οι διακοπές είναι μια πρόκληση για τις οικογένειες που έχουν αποφασίσει να ζουν πλέον χωριστά, και ειδικά τον πρώτο καιρό μετά το διαζύγιο. Η προσαρμογή είναι πάντα δύσκολη, για μικρούς και μεγάλους και χρειάζονται συχνά λεπτοί χειρισμοί.

Αν ο δείκτης της ζυγαριάς αρνείται πεισματικά να επιστρέψει στα προ-εγκυμοσύνης και γενικά στα επιθυμητά επίπεδα, μήπως σαμποτάρουν την προσπάθειά μας κάποιοι παράγοντες που δεν έχουμε σκεφτεί – που ίσως θεωρούμε ακόμα και συμμάχους μας; Και, κυρίως, πώς θα πετύχουμε τον στόχο μας;