Psychology

"Εγώ φταίω που η μαμά και ο μπαμπάς χώρισαν;", "αν περάσω χρόνο με τη μαμά θα στενοχωρήσω τον μπαμπά", "μήπως δεν μ' αγαπάνε πια;".

Η επικαιρότητα, η διεθνής συγκυρία και οι συνεχείς αλλαγές προκαλούν στους περισσότερους ένα ψυχολογικό roller coaster, και είναι λογικό. Έχουμε καταλάβει πλέον, πως μετά από το ανατρεπτικό 2020, η νέα χρονιά εξακολουθεί να είναι απαιτητική και γεμάτη προκλήσεις.

«Είμαι αρκετά καλή μαμά; Φέρθηκα σωστά; Δεν έπρεπε να το μαλώσω... Πάλι με κατάφερε και του έκανα το χατίρι...  Μήπως ήμουν πολύ αυστηρή;» Ο ρόλος της μαμάς είναι σπουδαίος κι εξίσου απαιτητικός και είναι λογικό να αμφιβάλλει συνέχεια για τα πάντα.

Οι ψυχολογικές συνέπειες της καραντίνας σε παιδιά και εφήβους είναι πλέον προφανείς.

Γνωρίζαμε από την αρχή πως, εξαιτίας της πανδημίας, η φετινή σχολική χρονιά θα είναι ιδιαίτερη και παράξενη, με ανοιχτό το ενδεχόμενο της προσωρινής αναστολής λειτουργίας των σχολείων.

Και τι δεν θα έδιναν οι “μεγάλοι” για να μπουν στο μυαλό ενός παιδιού την ώρα που παίζει αμέριμνο με τις κούκλες και τα παιχνίδια του... Την ώρα που αλλάζει ρόλους και φωνούλες, δημιουργεί ήρωες, πλάθει ιστορίες, φτιάχνει τον δικό του, παραμυθένιο μικρόκοσμο!

Μαμά, το μωρό που λαχταρούσες και για το οποίο αγωνιούσες εννιά ολόκληρους μήνες, είναι εδώ, για να σου θυμίζει ότι παρά τις όποιες δυσκολίες της ζωής, εξακολουθούν και γίνονται θαύματα, κι ένα από αυτά το κρατάς στη αγκαλιά σου!

Η κίνηση στους δρόμους κατά τις ώρες αιχμής, τα κοινά breaks για φαγητό και τα meetings για brainstorming γύρω από ένα μεγάλο τραπέζι ανήκουν στο παρελθόν.