Family

Διαβάσαμε όλα τα βιβλία που μας σύστησαν, συζητήσαμε με γονείς, εκπαιδευτικούς και άλλους ειδικούς που εμπιστευόμαστε, εφαρμόσαμε κατά γράμμα όλες τις συμβουλές με τις οποίες νομίσαμε ότι θα μεγαλώναμε το παιδί μας με αγάπη, ευτυχία και ηρεμία για όλη την οικογένεια.

Η λίστα με όλα όσα πρέπει να κάνω μοιάζει ατελείωτη. Παλεύω να βάλω check στα κουτάκια αλλά εκείνα αντί να μειώνονται, πολλαπλασιάζονται. Και προσπαθώ. Προσπαθώ πολύ. Να τα κάνω όλα σωστά.

Η φίλη μου ήταν απελπισμένη: Το μέχρι πρότινος ήρεμο, πειθαρχημένο, χαμογελαστό παιδάκι της, ένα παιδάκι που έμοιαζε να αγγίζει την τελειότητα, έπαθε μετάλλαξη από τότε που απέκτησε αδερφάκι.

Επιστρέφουμε στο σπίτι μετά από μια κουραστική ημέρα και ανακαλύπτουμε ότι το σαλόνι μας έχει μεταμορφωθεί σε ναρκοπέδιο με τουβλάκια. Ζητάμε από το παιδί μας, ήρεμα, να τα μαζέψει. (Κάνει ότι) δεν μας ακούει. Του το ξαναζητάμε, με λίγο πιο ανεβασμένους τόνους αυτήν τη φορά.

Μετράς αντίστροφα μέχρι τις γιορτές. Δεν βλέπεις την ώρα να περάσεις μερικές ξεκούραστες μέρες στο σπίτι με την οικογένειά σου. Και μετά, τα Χριστούγεννα έρχονται.

Είναι επιτυχημένοι στη δουλειά τους και ταυτόχρονα τρυφεροί αλλά και super hot μπαμπάδες.

«Δες η αδερφή σου πόσο ήσυχη είναι, εσύ γιατί δεν μπορείς να καθίσεις στην καρέκλα σου ούτε για ένα λεπτό;», «Ο μεγαλύτερος αδερφός σου τρώει όλο του φαγητό κι εσύ τίποτα. Θα μείνεις μικρός».

Παιδοψυχολόγος, σύμβουλος γονέων και συγγραφέας, ο Ιωάννης Γλωσσόπουλος διαπίστωσε πως αυτό το θέμα απασχολεί πολύ τους γονείς.