Family

Ο ουρανός έχει γεμίσει από γονείς-«ελικόπτερα», που περιφέρονται διαρκώς πάνω από τα μικρά τους επιβλέποντας κάθε κίνησή τους, έτοιμοι να παρέμβουν με την παραμικρή δυσκολία. Γιατί έχουμε γίνει όλοι υπερ-παρεμβατικοί και πώς επηρεάζονται τα παιδιά από το συγκεκριμένο μοντέλο ανατροφής;

Είναι απίστευτο το πόσο θεραπευτικό μπορεί να είναι ένα φιλάκι! Είναι θεαματικό το πώς περνάει ο πόνος ενός μικρού παιδιού όταν έχει χτυπήσει τη στιγμή που η μαμά θα δώσει ένα φιλάκι στο σημείο που πονάει.

Μερικές φορές αισθάνομαι ότι πρέπει να επιλέξω ανάμεσα σε δύο σενάρια: να πάει ο γιος μου την επόμενη μέρα στο σχολείο χωρίς να έχει κάνει καμία από τις εργασίες του ή να του τάξω (για ακόμα μία φορά) γλύκισμα και, μετά από τόση ζάχαρη που θα έχει καταναλώσει για να βγάλει την τρίτη δημοτικού, να

Είναι η ένοχη απόλαυση όλων μας να μπαίνουμε στα μαμαδογκρούπ στα οποία «ανήκουμε» και να διαβάζουμε τους ατέλειωτους διαλόγους που χάνονται στον χωροχρόνο. Όμως συχνά, κάτω από την πίεση της δουλειάς και της καθημερινότητας, τα μαμαδογκρούπ εξελίσσονται σε βραχνά και καταλήγουν στο mute. 

Τα λατρεύετε, μας το αποδεικνύετε κάθε φορά με τη συμμετοχή σας, κι εμείς απολαμβάνουμε όσο τίποτα τις απαντήσεις σας! Το BOOM ρώτησε κι εσείς απαντήσατε... 

Κάποτε ένας μπαμπάς μπλόγκερ περιέγραψε ένα πείραμα που έκανε: Αποφάσισε για μία μέρα να λέει στα παιδιά του «ναι» σε όλα - ή τουλάχιστον σε ό,τι δεν θα έβαζε σε κίνδυνο τη ζωή και την ακεραιότητά τους.

Η εμπειρία της μητρότητας μπορεί να είναι πραγματικά απολαυστική, εφόσον φυσικά δεν συνοδεύεται, σε σπάνιες περιπτώσεις, από αληθινά δύσκολες δοκιμασίες.

Όταν έτυχε πρόσφατα να περάσω μπροστά από το σχολείο του οκτάχρονου γιου μου την ώρα του διαλείμματος, στάθηκα πίσω από τα κάγκελα αναζητώντας τον ανάμεσα στα παιδιά που έτρεχαν και έπαιζαν.